Saturday, April 12, 2014

යන්න කළින් උඹට.....


                                          

දැනගන්න විදියක් නැති උණත්
බලා උන්නා ඇස් දෙකේ හිරි ඇරගන්න
දෙරි ඇදිච්ච පොප්ලර් ගහේ
වේලිච්ච අත්ත උඩ මං
ඈත නිම්නයෙන්
උඹේ රුව දැකගන්න
හැමදාම
උදේ හවා
ඉදිය ඉදිල්ල උඹ දන්නවනම්........
මිට මාස පහ හයකට එපිට
උඹ එව්ව ලියුම් කඩදහිය
දැක්ක වෙලේ ඉදන්
මගේ තිබුණු කඩි කුලප්පුවට
වටේ පිටේ උන් හිනා උනා
ඇස් අස්සේ
දිලිහුණු උඹේ හින්දෑරි
කළු ඉංගිරියාවේ
අපුරුව මං
අකුරු අස්සේ
හොයා හොයා
හිනාවුණු හිනාවිල්ල
මේ තරම්ම බර වැඩි විත්තිය මං දැනන් උන්නේ නෑ
උඹට පෙනුනේ නැති උනාට
උඹේ ඔය කළු සද්දන්ත
සරීර කුඩුවේ
හැංගිලා හිටපු
පුංචි කෙල්ලට
උඹේ පපු කැනැත්තේම ඉපදිලා
මොහොතකින්
උණුවෙලා දියවෙලා
අතරමං  වෙච්ච
උඹේම
වෙච්ච
ඒත්
උඹේම
නොවිච්ච
උඹේ
ආදර කෙල්ල අල්තීනායිට
උඹ කොයි තරම් අගනා
වස්තුවක්ද කියල උඹ දන්නේ නැහැ දුයිෂෙන්,,,,,
උඹ දන්නේ නැහැ
උඹ ගුරුතුමා  බව හැබෑව
ඒත් ඒත් මේ
පුංචිම
පුංචි එකිට
ආදරේ කරපු උඹ
ඒකිව දාලා
 නිහඩවම
 ගොළුවෙලා
ඉන්නවා
දකින්න තරම්
එකී තවත්
දහිරිය වන්ත නෑ
ශක්තිවන්ත ඒකිගේ ආත්මයම
පුපුරු ගහන
ගිනිකන්දක් වගේ...
කදුළු කැට බර වැඩි උණත්
කම්මුල් දෙකේ
බේරෙන
උණුහුම් හිම කැටි
උඹටත් හොරා ලෝකෙන් හංගගෙන
ගිනි ගහන අව්වෙත්
බේරී බේරී යන්නේ
ආලවන්ත ඒකිගේ
අහංකාර ආඩම්බර කම දිය කරගෙන
උඹ වෙනුවෙන්...
ඒකිගේ දුයිෂේන් වෙනුවෙන්...
පුළුවන් නම් එකම එක වතාවක්
අපි නිතරම
හම්බවෙච්ච
හින් සීරුවට
ගලන
පුංචි දොළ පාරට
වරෙන්....
එකම එක වතාවක්
කියාගන්න බැරි
උඹව දැකගන්න ..
යන්න කලින්
ඒකිගේ පවුකාර අවාසනාවන්ත ජීවිතෙන්......
ආයෙත් උඹට මුණ නොගැහෙන්නම
යන්නම යන්න
අන්තිම වතාවට
මේ ජීවිතෙන්
උඹව දකින්න.....
මතක තියගනින්
මුළු ලෝකෙටම
මාව අමතක වෙයි  ඉක්මනින්ම
ඉක්මනින්ම
උඹට අමතක උණා වගේම
ඒත් ඒත් උඹට බෑ
එහෙම කරන්න
උඹට ආදරේ කළ කෙල්ල
මං
පුංචි කෙල්ල
මතක තියාගනින්
හැමදාටම
වෙහෙසයි
ජිවිතේ
යන්න වෙලාව හරි...
බලන් එන්නව උඹ එනකන් අන්තිම වතාවටත්
එහෙනම්
උඹයි මමයි කවදාවත් දෙයියෝ විශ්වාස  කලේ නැති උණත්
වෙන කියන්න දෙයක් නැහැ මට..........
මගේම
ආදරණිය ගුරුතුමා
දුයිෂේන්
උඹට
දෙවි පිහිටයි !!!!

                         -උඹේම ආදර අල්තීනායි -








Friday, April 11, 2014

“Of course I’ll hurt you. Of course you’ll hurt me. Of course we will hurt each other. But this is the very condition of existence. To become spring, means accepting the risk of winter. To become presence, means accepting the risk of absence.
Antoine de Saint-Exupéry

Saturday, April 5, 2014

රොබරෝසියා,,,
වැටුනු 
මල්
ඔබ මොබ
වැව් දිය මත
දුටු මම
බලාගත්තෙමි
ඉවත
සුන්දර
ළා
පැහැය
දැක
දොස් නගන
මගේ
හද
කියයි මට
වැටෙන කදුළු කැට
වැව් දියට
මුසුකළ
වැඩකට
නැති
අකලටම පිපුණු
රොබරෝයා
මල
මම!!