Wednesday, February 12, 2014

මට මගේ කවි (ආත්මාර්ථයෙන්)..........



ගිගුම් දී පතිත වුණු
වැහි බ්දු
එක්වරම
කළඹයි
ම දැහැන
නොදෙයි  ම සිත්
ඉවසුම්
මොහොතක් මම
කවුළුවෙන් එපිට බලා,,,,,,,,,,
නග්න
ම සිතිවිලි අතර
ඔච්චමින් දගලන
තුරු වදුළ
නැලවී නැලවී
නටන හැටි......
දුටුවෙමි
මොහොතකින්
කවුළුවෙන් මෙපිට බලා,,,,,,,,,
නැවත
යොමු කලෙමි
දෙනෙත්
නිදිබර
පොතෙහි පිටු මත
උඹට දුරයි  ලෝකය
පිටු අතර
හිර වුන
විභාගය
අත ළග
මොකද උඹ වැහි හිරිකඩට ආසා???
තෙමෙන්නද හදන්නේ???
හීතලේ
ගැහෙන් නැතුව
බලාගනින්
පොත !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

No comments:

Post a Comment